Samorealizacja w organizacjach

 

 

Samorealizacja to fundamentalny rozwój, który jest już potencjalnie obecny w organizmie, lub bardziej dokładnie - rozwój tego, czym organizm jest.

Abraham Maslow

 

 

Plik pdf (File in pdf)

Samorealizacja

 

Hierarchia potrzeb

 

 

 

 

Maslow's Heirarchy

 

 

Podstawowe zasady samorealizacji

  1. Normalna osobowość charakteryzuje się jednością, integracją, spójnością i ciągłością. Organizacja jest stanem naturalnym, dezorganizacja jest patologiczna.
  2. Organizm może być analizowany poprzez różnicowanie jego części, lecz żadna część nie może być badania w izolacji. Wszystkie funkcje nie mogą być odnalezione w żadnej z części.
  3. Organizm posiada własną energię w kierunku samorealizacji. Ludzie dążą cały czas do realizacji tego wewnętrznego potencjału przez wykorzystanie jakichkolwiek możliwości, które znajdują się w ich zasięgu.
  4. Wpływ otoczenia zewnętrznego na ukształtowanie istoty ludzkiej osobowości jest minimalny. Potencjał organizmu będzie sam dążył do realizacji w postaci zdrowej, zintegrowanej osobowości, jeśli pozwoli się mu na to, oferując mu odpowiednie otoczenie.
  5. Pełne studium jednej osoby jest bardziej przydatne, niż powierzchowne badania wielu ludzi w zakresie wyizolowanej psychologicznej funkcji.
  6. Ani psychoanaliza ani behawioryzm nie potrafią wskazać kierunków rozwoju zdrowej jednostki ludzkiej. By to uczynić, trzeba postrzegać ją w kategoriach wartości, jednostkowości, świadomości, celowości, etyki i wyższych rejestrów duszy ludzkiej.
  7. Człowiek jest ze swej natury dobry.
  8. Psychopatologia bierze się na ogół z frustracji, odmowy lub wypaczania podstawowej natury ludzkiej.
  9. Współpraca miedzy ludźmi jest dopiero wtedy w pełni twórcza, gdy wszystkie osoby znajdują się na drodze do samorealizacji.
  10. Gdy cztery podstawowe potrzeby człowieka zostaną satysfakcjonująco zrealizowane, potrzeba samorealizacji staje się kluczowa. Człowiek czuje niepokój, czasami popada depresję, aż nie zacznie realizować swej unikalności.
 

Cechy ludzi samorealizujących się

  1. Realizm
  2. Akceptacja
  3. Spontaniczność, prostota, naturalność
  4. Koncentracja na problemie
  5. Potrzeba prywatności
  6. Autonomia - niezależność od powszechnych wartości i postaw kultury i otoczenia
  7. Ciągła świeżość doświadczeń
  8. Doświadczenia szczytowe
 
Uczucie bezgranicznego horyzontu, otwarcia się postrzegania, uczucie bycia jednocześnie bardziej pełnym siły i bezbronnym, niż kiedykolwiek dotąd, uczucie ekstazy i zadziwienia, utrata poczucia zakorzenienia w czasie i przestrzeni, wreszcie, przekonanie, że coś niezwykle ważnego się wydarzyło w sensie, że osoba została w jakiś sposób przeistoczona i wzmocniona, także w swoim życiu codziennym przez takie doświadczenia.
Abraham Maslow

 

Przykłady osób samorealizujących się według Maslowa:

Abraham Lincoln, Thomas Jefferson, Benjamin Franklin, George Washington, Albert

Einstein, Aldous Huxley, William James, Spinoza, Goethe, Pablo Casals, Pierre Renoir, Robert Browning, Walt Whitman, Henry, Wadsworth Longfellow, Eleanor Roosevelt, Jan Addams, Albert Schweitzer, Ralph Waldo Emerson, Joseph Haydn i inni.

 

Dlaczego ludzie nie samorealizują się?

 

Psychologia samorealizacji Abrahama Maslowa

 

Relacje międzyludzkie

 
 

Osiem dróg do samorealizacji

 

Człowiek ma w sobie wewnętrzną energię nakierowaną na jedność osobowości, na spontaniczną ekspresyjność, na pełną indywidualność i tożsamość, na widzenie prawdy raczej niż bycie na nią ślepym, na twórczość, na bycie dobrym i wiele innych. Osoba ludzka jest tak skonstruowana, że dąży do tego, co większość ludzi uważa za wartości dobra, pogodę ducha, odwagę, uczciwość, niesamolubność i dobro.

Abraham Maslow

 

Samorealizująca organizacja

 

Akt

Scena

Aktor

Sposób

Cel

Menedżeryzm Przeciwdziałanie niepewności Przestrzeń pofałdowana Dostosowanie do ról Hierarchia Zrównoważyć zasoby i cele
Samorealizująca organizacja Podążanie za strumieniem (akceptacja niepewności) Przestrzeń gładka Autentyczna jednostka Heterarchia Zmienić siebie i rzeczywistość
Wydarzenie przedsiębiorcze Pozytywne przyjęcie (aprobata) niepewności Przestrzeń pofałdowana i gładka Unikalna jednostk Heterarchia Zmienić rzeczywistość (i siebie)

Źródło: Kostera, Monika (w recenzji) The quest of the self-actualizing organization. manuskrypt w recenzji, Malmo: Liber.

na podst. Johannisson, Bengt (2005) Entreprenorskapets vasen. Lund: Studentlitteratur.

 

Literatura

 

 

Back

Back to index