Trendy zmian w kulturze
Cel kursu
Często uważa sie kulturę za jeden z najważniejszych czynników wpływających na zarządzanie. Pomimo tego, iż tzw. globaliści propagują opinię, iż świat współczesny skurczył się do rozmiarów "globalnej wioski” i że na poziomie globalnym zacierają się różnice kulturowe, w rzeczywistości zarówno wewnątrz krajów jak i pomiędzy nimi można zaobserwować znaczne różnice dotyczące wszelkich elementów kultury, w tym historii. Ważne są także różnice między regionami, które związane są ściśle z kulturą. Oczywiście, różnice te wpływają nie tylko na łatwo zauważalne aspekty kultury, takie jak sposób ubierania się czy rodzaje spożywanych potraw, lecz także na strukturę organizacji, jej strategię, cele, relacje władzy czy sposób wykonywania pracy.
Podejścia do zarządzania i organizacji pracy typowe dla danego kontekstu kulturowego nie będą takie same w innym kontekście, mimo iż np. na skutek rozwoju technologicznego i tendencji w kierunku ujednolicenia zasad rachunkowości organizacje w różnych krajach przyjmują podobne systemy informacyjno-księgowe. Obserwuje się ostatnimi laty także tendencje wskazujące na to, iż w zetknięciu z modelem zarządzania rozwiniętym poza danym kontekstem - przykładowo w przypadku prób przeniesienia na grunt organizacji chińskich metod zarządzania zasobami ludzkimi wywodzących się z Ameryki Północnej - pozycja lokalnych rozwiązań i metod stajie się jeszcze silniejsza. Wpływ kultur narodowych i regionalnych na wewnętrzne kwestie związane z organizacją i zarządzaniem może uniemożliwić współpracę pomiędzy firmami. Co więcej, znaczące są także różnice kulturowe mięzy różnymi sektorami (biznesowy, publiczny, "trzeci" vczyli pozarządowy), a także obszarami działania (kultura, sport, nauka irtd.) Kultura danego kraju czy regionu może stanowić zarówno źródło przewagi konkurencyjnej dla organizacji jak i powód jej porażki w konkurencji czy próbach współpracy z organizacjami pochodzącymi z innych kultur. Kultura sektora i obszaru może wykluczać pewne rozwiążania organizacyjne - z czego często decydenci i legislatorzy nie zdają sobie sprawy. Narzucanie rozwiązań niestosownych do sektora czy obszaru spowodowac może poważny uszczerbek dla działalności organizacji, a nawet jej upadek. Dlatego też ważne jest, aby być świadomym, czego dotyczy pojęcie kultury i jaka jest relacja pomiędzy kulturą a zarządzaniem we współczesnych organizacjach, szczególnie w sytuacji, kiedy na skutek procesów globalizacyjnych zarządzanie często odbywa się w warunkach różnorodności kulturowej.
Celem kursu jest przede wszystkim uwrażliwienie studentów na wagę tej tematyki oraz wyrobienie umiejętności rozpatrywania problemów w zarządzaniu w kategririach kulturowych.
Zagadnienia
Kultura, mody, kompetencje kulturowe. Wprowadzenie teoretyczne do współczesnego zarządzania w sferze kultury. Ilustracje praktyczne głównych typów problemów międzykulturowych.
Forma zajęć
Wykład i konwersatorium
Forma zaliczenia
Program zajęć
13 marca 2016
godz. 9:00-12:15
-
Wykład: Kultura jako zmiana i tożsamość. Zarządzanie a kultura.
-
Wykład: Mody i tendencje w zarządzaniu.
- Wykad gościnny: Ewa Filipp, opera a zarządzanie...
Literatura podstawowa
-
Kostera, M. i M. Śliwa (2010) Zarządzanie w XXI wieku. Warszawa: WAiP.
Literatura uzupełniająca
- Burszta, W. J. (2009) Antropologia kultury. Warszawa: Zysk.
- Czarniawska, B. (2010) Trochę inna teoria organizacji. Warszawa: Polext.
- Goffman, E. (2000) Czlowiek w teatrze zycia codziennego. Warszawa: Aletheia.
- Geertz. C. (2005) Interpretacja kultur. Kraków: Wyd. UJ.
- Glinka, B. i M. Kostera (2012) (red.) Nowe kierunki w zarządzaniu. Warszawa: Wolters Kluwer.
- Kostera, M. (2010) Antropologia organizacji. Warszawa: PWN.
-
Kostera, M.(red.) Szef polski. Warszawa.
-
Kostera, M. (red.) Etnografia organizacji. Gdańsk: GWP.
-
Kostera, M. (red.) Organizacje w praktyce. Warszawa: Poltext.
- Kostera, M. (2011) (red.) Etnografia organizacji. Gdańsk: GWP.
- Magala, S. (2011) Kompetencje międzykukturowe. Warszawa: Wolters Kluwer.
- Mencwel, A. (2007) Wyobraźnia antropologiczna. Warszawa: UW.